عوامل کف کننده آنها حباب های گاز را به آب وارد می کنند، اما هیچ ارتباطی با پاکسازی ندارند، یک افسانه رایج در میان مردم عادی که محصولی که بهتر کف می کند، بهتر تمیز می شود. گنجاندن تقویت کننده های کف مانند کوکودی اتانول آمید به عنوان مواد تشکیل دهنده در شامپو مو لوکس به رضایت روحی مشتری کمک می کند که کف کردن خوب را با پاکسازی خوب مساوی می کند، اگرچه به پخش مواد شوینده روی مو و پوست سر کمک می کند. این به موفقیت تجاری فرمول شامپو کمک می کند. سبوم فرمول حباب را مهار می کند. بنابراین در هنگام شامپو زدن دوم کف بیشتری وجود دارد.
ضخیم کننده ها و مات کننده ها اینها برای تغییر خواص فیزیکی و نوری شامپو اضافه می شوند.
این امر پذیرش لوازم آرایشی را بهبود می بخشد. بسیاری از شامپوها مروارید هستند. این اثر با افزودن تکه های ریز مواد مناسب، به عنوان مثال، دی استئارات گلیکول به دست می آید. قوام دهنده هایی مانند نمک (کلرید سدیم) و دی استئارات PEG-150 برای افزایش ویسکوزیته محصول استفاده می شود. باز هم اینها تاثیری در پاکسازی مو ندارند.
عوامل جداکننده[13،27] عامل جداکننده مانند پلی فسفاتها و اتیلن دی آمین تترا استیک اسید برای کلات کردن یونهای منیزیم و کلسیم استفاده می شود. وجود این یون ها صابون های نامحلول به نام “اسکم” را روی پوست سر و مو تشکیل می دهد و ممکن است باعث خارش و تشدید علائم درماتیت سبورئیک شود و در عین حال موها را کدر کند.
تنظیم کننده های pH از آنجایی که فیبر مو دارای pH 3.67 است، pH نزدیک به 3.67 امکان کمتری برای افزایش بار الکتریکی منفی که معمولاً فیبر مویرگی را درگیر می کند، دارد.
برای رسیدگی به درمان پوست سر؛ شامپوها نباید PH بالاتر از 5.5 داشته باشند که این نیز pH پوست سر است
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.